Intelectuais mobilízanse na Rede polo galego nos medios
Martes, 11 Outubro 2011 10:19
Nos dous últimos anos, a desaparición de Vieiros, Galicia Hoxe, Xornal de Galicia e a cabeceira histórica A Nosa Terra -morta na Rede unha ano despois que no papel- adelgazou máis aínda a presenza do galego nos medios de comunicación. Para explicar esta sangría, defende o escritor Xosé María Álvarez Cáccamo, "non" se pode recorrer "á sacrosanta liberdade de empresa nin á libre decisión do mercado". A idea de que a extinción dos medios na lingua propia responde a "unha estratexia de marxinación e invisibilización" que ten no punto de mira ás cabeceiras independentes, percorre de principio a fin o manifesto Marxinación do galego nos medios, que onte presentaron oficialmente o propio Cáccamo, o escritor Francisco Pillado e o profesor Henrique Harguindey, pais da iniciativa. Despois de catro días na Rede - www.marxinaciondogalegonosmedios.es- conta con máis de 80 adhesións de personalidades do mundo da cultura, o ensino ou a política.
O escrito, que carga contra a concesión aos medios de cuantiosas axudas públicas "mediante mecanismos pouco transparentes", esixe tanto o apoio das Administracións coma o dos empresarios do sector e dos profesionais en cuestións como a reprodución de declaracións e dos lemas das pancartas na lingua orixinal. Piden tamén que o idioma vernáculo ocupe o 50% do espazo das grellas de programación e das páxinas dos medios imprimidos. "Os políticos teñen unha gran responsabilidade nisto. Deben protestar cando as súas declaracións sexan transformadas", reclama Pillado, que aproveitou a presentación do texto para recordar que a transcrición no mesmo idioma que usa o entrevistado é unha vella reivindicación da Asociación de Escritores e Escritoras en Lingua Galega. "É un chamamento que estendemos a todos os galegos que teñen presenza nos medios", insiste o escritor.
Os asinantes do texto denuncian, ademais, que a desaparición dos medios en galego e, consecuentemente, das posibilidades dos xornalistas de exercer a súa profesión no idioma propio de Galicia, se acentúa cando maior é a capacidade dos profesionais para usalo. "Non" se poden argumentar "dificultades lingüísticas á hora de comprender oralmente ou por escrito o noso idioma. [...]. A mellora do nivel de expresión da poboación galega é sensible dende que nas últimas décadas a nosa lingua se incorporou ao sistema educativo. En particular, as novas promocións de xornalistas galegos que se forman no país reciben agora a capacitación lingüística necesaria para desenvolver plenamente a súa profesión".
"Os medios independentes e en galego non só non reciben xusta axuda senón que sofren todo tipo de atrancos", denuncia Cáccamo. O manifesto debuxa un estado de opinión favorable ao uso da lingua propia nos medios: o 70% pensa que o que se publica na prensa en galego é pouco ou moi pouco e ese mesmo 70% lería un xornal neste idioma. O desequilibrio entre as preferencias do lector e as propostas que este encontra no quiosco explícase polas posturas "extremadamente conservadoras" dos medios privados fronte ás políticas de normalización. O recorte nas axudas tamén pesa. Os pais do manifesto sinalan a seguinte vítima: "A radio e a televisión públicas galegas son pezas próximas nesa cazaría".
Esixencias
Os asinantes, entre os que se encontran Ramón Chao, Ignacio Ramonet, Xosé Luís Axeitos, Comba Campoy, Víctor Freixanes, Piar García Negro, Margarita Ledo Andión, María Reimóndez ou Alfredo Suárez Canal, reclaman:
- A presenza do galego nun 50% da totalidade do espazo escrito e o tempo da grella de programación.
- A reprodución literal das súas declaracións e intervencións na lingua na que as expresan.
- A transcrición literal dos lemas e textos das pancartas na súa lingua orixinal.
